Search Chemical Artistry...

13.1.11

Attenberg



της Αθηνάς Τσαγγάρη
με τους Αριάν Λαμπέντ, Βαγγέλη Μουρίκη, Ευαγγελία Ράντου, Γιώργο Λάνθιμο

Υπόθεση:
Η Μαρίνα μεγαλώνει με τον αρχιτέκτονα πατέρα της σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη. Το ανθρώπινο είδος την απωθεί. Το παρατηρεί εξ’ αποστάσεως, μέσα από τους στίχους του Alan Vega των Suicide, τα ντοκιμαντέρ πάνω στη ζωή των θηλαστικών του Sir David Attenborough και τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής που της παραδίδει η μοναδική της φίλη, Μπέλλα. Ένας ξένος φτάνει στην πόλη και την προκαλεί σε μονομαχία στο ποδοσφαιράκι, ενώ ο πατέρας της προετοιμάζει τελετουργικά την αναχώρησή του από τον 20ο αιώνα. Η Μαρίνα, ανάμεσα στους δυο άντρες, με την συνεργασία της Μπέλλας, ανακαλύπτει το θαυμαστό μυστήριο της πανίδας.




Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα που έκανε τον Σεπτέμβριο στη 67η Μπιενάλε της Βενετίας, αποσπώντας το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας για την πρωταγωνίστριά της, Αριάν Λαμπέντ, και την πολύ σημαντική διάκριση του βραβείου «Λίνα Μαντζιακάπρε», το Attenberg, έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ του Ρόντερνταμ, και στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ D' Angers Premier Plan. Η φεστιβαλική πορεία του Attenberg δεν σταματά εδώ, καθώς έχει δεχθεί προσκλήσεις από μεγάλα Διεθνή Φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, αλλά και της Ευρώπης και της Αμερικής.




Ταινία σχετικά ανάλαφρη με έντονες αντιθέσεις , σεξουαλικά απελευθερωμένη με πολύ δυνατά στοιχεία και «ανθρώπινες πληροφορίες» που σε κρατάν σε εγρήγορση και τα 95’ διαρκείας της.
Το Attenberg κατατάσσεται, θα λέγαμε, στο νέο κινηματογραφικό ρεύμα που διακρίνει την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Η παρουσία του Γιώργου Λάνθιμου [Κυνόδοντας] απενοχοποιεί την σχεδόν πανομοιότυπη οπτική γωνία σημείων της ταινίας που θυμίζει αρκετά τον Κυνόδοντα αλλά αυτό ίσως είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης μεταξύ των δυο σκηνοθετών.







*extra info:
Στις ελληνικές αίθουσες, μαζί με το Αttenberg, προβάλλεται και η μικρού μήκους "Casus Belli" του Γιώργου Ζώη, επίσημη συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους του Φεστιβάλ Βενετίας. Μια ταινία, που έχει κατακτήσει το κοινό και έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και όπου έχει προβληθεί.




Τα λίγα λεπτά προβολής της, αρκούν για να σε καθηλώσουν και να σε « ανησυχήσουν » , αντικατοπτρίζοντας τον ελληνικό τρόπο ζωής και ιδιοσυγκρασίας και φανερώνοντας μας, πως τα πάντα λειτουργούν σε μια ευθεία – σχεδόν αδιάσπαστη γραμμή όπου παρόλα αυτά είναι πολύ εύκολο και «χαλάσει» και να σε οδηγήσει σε άλλα σκεπτικιστικά μονοπάτια, αρκεί βέβαια, να έχεις και λίγη τύχη…

No comments:

Post a Comment